Alle uitvaarten maken indruk

De een meer dan de ander. Om welke reden dan ook. En soms moet ook ík het een plekje geven. Omdat het je raakt. Wegblaast. Treft. Vervult met warmte. Die gebeurtenissen leg ik vast in een blog. Want sommige verhalen móeten verteld worden. Om ze te herdenken. Eren. Herinneren.

Tuurlijk. Ben. Je. Moe.

maart 2023

Twee armpjes om mijn nek houden me stevig vast. Ik heb hem opgetild. ‘Hállo! Haaalloooo!’, roept hij (indrukwekkend hard) in de microfoon. Prompt is iedereen stil.

Lees verder

Los. Laten.

december 2022

Haar verkrampte voeten glijden van de voetsteunen van haar rolstoel. Geluidloos. Haar mond is wijd open, als in een schreeuw.

Lees verder

Zweet

september 2022

Links, rechts, onder en boven: zweetdruppels op mijn bovenlip en elders. Overal poezen! Oké, ik word nu wel heel erg zenuwachtig.

Lees verder

Mijn Tinus

december 2021

‘Ik héét geen Tinus!’ Het mannetje kijkt naar me op, straalt me toe en holt dan de tuin in.

Lees verder

Beloofd

september 2021

‘Ik doe het nog een keertje Mireille. Nog even geduld…’ Het is echt een lange avond geworden. Ze wilde alles tot in de details klaar hebben...

Lees verder

Gebroken

mei 2021

Onverwachts staat hij op. Hij loopt moeizaam naar voren. ‘Wat gaat er gebeuren? Moeten we iets doen?’ Wankel houdt hij zich staande aan haar kist.

Lees verder

xxx van oma

februari 2021

Ze aait afwezig met haar vingers over de hartjes die in haar schoot liggen. ‘Hoe kan ik ze nou alleen laten Mireille? Het is zo zwaar.’

Lees verder

Eenzaam

december 2020

Bij de deur van het crematorium wacht ik hem op. Meneer heeft een groene jas aan, een paraplu bungelt aan zijn arm.

Lees verder

Waarom?

september 2020

… ik vraag me oprecht af waarom. Zo’n prachtig kind. Jongvolwassen. Zijn leven straalde hem tegemoet.

Lees verder

Kippenvel

mei 2020

Op haar hoge hakken loopt ze voor de zwarte rouwauto uit. Ze zwaait. In de berm heeft zich een lange sliert van auto’s gevormd...

Lees verder

100 stappen

februari 2020

Opa is overleden. Samen met haar moeder heb ik hem opgebaard, in de woonkamer. Ze loopt er een paar keer omheen, zakt door haar benen en gluurt...

Lees verder

Never. Give. Up.

juli 2019

Altijd opgewekt. Vol energie. Een groet, een hand omhoog, even een gezellig praatje. Dagelijks zie ik ‘m voorbijkomen. Door ’ons’ steegje.

Lees verder

Dankbaar

juni 2019

De mooiste bloemen, liefste kaartjes en zelfs plantjes, knuffels tot cadeaubonnen aan toe passeren regelmatig de revue.

Lees verder

De kleine grote man

april 2019

Dapper zitten ze op de eerste rij in de aula van het crematorium. Twee kleinzonen, de grote trots van oma. Elke woensdag had ze haar oppasdag.

Lees verder

Herinneringen voor later

december 2018

December is natuurlijk de lichtjesmaand, vol magische decembermomenten: De spanning en vreugde rondom Sinterklaas...

Lees verder

4 december

december 2018

Ik kom net uit de supermarkt. Morgen is het Sinterklaasavond, dus er worden wel wat lekkernijen op tafel verwacht.

Lees verder

De alleenstaande man

september 2018

Achter op de gang moet ik zijn. Het laatste appartement links. Stilletjes betreed ik het appartementje.

Lees verder

Violet met gele stippen

juli 2018

Elke dag, als ik bij haar en haar moeder kom, zie ik de vorderingen. Met veel zorg en aandacht heeft ze de dagen voor de uitvaart de houten vlinder geverfd.

Lees verder

Mijn oma

november 2017

Op een mooie zondag stap ik in de auto. Het is een flinke reis naar het westen des lands. De begraafplaats is mooi gelegen, vlak aan zee.

Lees verder

Een uitvaart met een gouden randje

juli 2017

De dood. Je weet dat het ooit komt, maar erover praten? Dat doen we liever niet. Toch willen we steeds vaker, dat onze begrafenis of crematie precíes loopt zoals wij dat willen. Herkenbaar?

Lees verder

De voeten naar het zuidwesten

juni 2017

Mantra… Rustig lopen, rustig lopen. Ik glibber met mijn hakken over de modderige, bruinachtige, gladde grond. Prut spettert op mijn broekspijpen.

Lees verder

Haar laatste wens

mei 2017

Als ik binnenkom, ligt mevrouw nog heerlijk op de bank te slapen. Ze weet dat ik kom. De bel heeft ze niet gehoord. Zodra ze me ziet, komt ze overeind…

Lees verder

Van lezing… naar koffie & cake

april 2017

Stil is het in het verenigingszaaltje. Doodstil. Wat stilletjes verlaten we de zaal. Zou het dan zo moeten? Is dit hoe mensen over de uitvaart geïnformeerd willen worden?

Lees verder

Bubbels

maart 2017

Zomaar een dag, niks bijzonders. Ik loop over straat en kom een klein meisje tegen. In haar hand houdt ze een roze bellenblaas vast.

Lees verder

Alle uitvaarten maken indruk

Tuurlijk. Ben. Je. Moe.

Los. Laten.

Zweet

Mijn Tinus

Beloofd

Gebroken

xxx van oma

Eenzaam

Waarom?

Kippenvel

100 stappen

Never. Give. Up.

Dankbaar

De kleine grote man

Herinneringen voor later

4 december

De alleenstaande man

Violet met gele stippen

Mijn oma

Een uitvaart met een gouden randje

De voeten naar het zuidwesten

Haar laatste wens

Van lezing… naar koffie & cake

Bubbels

Online condoleanceregister

Aankomende activiteiten

Nabestaandenservice

Heeft u een vraag? Aarzel niet en bel, app of mail gerust.